The art of restraint

గురు బ్రహ్మ గురుర్ విష్ణుః గురుర్ దేవో మహేశ్వరః

గురు స్సాక్షాత్ పరబ్రహ్మ తస్మై శ్రీ గురవే నమః

శుక్లాం బరధరం విష్ణుం శశివర్ణం చతుర్భుజం

ప్రసన్న వదనం ధ్యాయేత్ సర్వ విఘ్నోప శాంతయే

శ్రుతి స్మృతి పురాణానాం ఆలయం కరుణాలయం

నమామి భగవత్ పాదం శంకరం లోక శంకరం

ఓం నమః శివాయ

This entire post has been written in Telugu primarily to ensure the usage of correct words. If anyone needs English translation, please let me know and I shall be glad to provide the same.

ఒకానొకప్పుడు కుశుడు అనే మహారాజుకి నలుగురు కొడుకులు ఉండేవారు. అందులో కుశనాభుడు ఒక కొడుకు. కుశనాభుడికి వంద మంది అప్సరసల వంటి కూతుర్లు ఉండేవారు. వారు ఘ్రుతాచి అనే అప్సరస వలన కలిగిన కుమార్తెలు. వారు రోజు ఒక కొండ మీద కూర్చొని చక్కగా పాటలు పాడుకుంటూ ఆనందంగా గడిపేవారు. వారందరూ సుగుణాల రాసులు అందులో మహా అందగత్తెలు.

ఒక నాడు వారు అలా పాటలు పాడుకుంటూ ఉండగా వాయు దేవుడు వారిని చూసి మోహించాడు. వెంటనే వారి దగ్గరికి వెళ్లి వారితో అన్నాడు, “మిమ్మల్ని వివాహం చేసుకుంటాను. మీ అందరికి దేవతా స్థానులు వచేటట్టు చేస్తాను. నా మాట మర్నించి నన్ను పెళ్లి చేసుకోండి.”

ఇది విని వారందరూ ఒకే సారి తమ భావాన్ని వ్యక్తం చేసారు. “తండ్రి పంచన లేని అమ్మాయిలని ఇలా అడగడం మహా తప్పు. ఆడ పిల్లలు తమ తండ్రి ఎంచుకున్న వరుడిని పెళ్లి చేసుకోవాలి కాని ఇలా తమకి నచ్చిన వారితో వివాహం చేసుకోవడము సనాతన ధర్మం ఒప్పుకోదు. మా తండ్రి గారిని సంప్రదించక మాతో ఈ విషయం మాట్లాడినందుకు నిన్ను శపించగల సామర్ధ్యం ఉండి నీ పదవి నుండి నిన్ను తొలగించ గలిగిన నిన్ను శపించక వొదిలి పెడుతున్నాం. దయచేసి ఇక్కడి నుండి వెళ్లిపో.”

ఈ మాటలు విన్న వాయు దెవుడికి ఆగ్రహం వచ్చి వారి శరీరాల నుండి బయటకి వెళ్లి, అంగ వైకల్యం కలిగించాడు. దానితో అందమైన వారి శరీరాలు ఎండు తోటకూర కాడల్లాగ వేలాడిపోయాయి.

వారందరూ ఇంటికి వెళ్లి కూల పడ్డారు. అప్పుడు వారి తండ్రి జరిగిన విషయం అడిగారు. జరిగిన వృత్తాంతం విని తండ్రి అడిగాడు. “అమ్మాయిలూ! మీకు వాయు దేవుడిని శపించాలని అనిపించలేదా?”

“లేదు నాన్నగారు. మనుష్యులకి అన్నిటి కంటే అతి ముఖ్యమైన లక్షణం క్షమా గుణమని మీరు చెప్పారు కదా. అందుకని మేము ఆగ్రహించకుండా వచ్చేసాము.”

ఇది విన్న ఆ తండ్రి ఎంతో మురిసిపోయాడు. వారు చేసిన పనికి చాలా మెచ్చుకున్నాడు. ఓర్పుని మించిన గుణం లేదని చెప్పాడు.

కాని కుశనాభుడు తన పిల్లలకి పెళ్లి చెయ్యాలని నిశ్చయించాడు. ఇలాంటి అందవిహీనులని పెళ్లి ఎవరు చేసుకుంటారని బెంగ పడ్డాడు.

అదే సమయంలొ చూళి అనే ఒక మహర్షికి, ఊర్మిళ కుమార్తె అయిన సోమద అనే గంధర్వ స్త్రీ ఉపచారాలు చేసేది. అలా చాలాకాలం ఉపచారం చేశాక ఒకనాడు ఆ మహర్షి ఆమెతొ, “నేను నీకు ఏమిచెయ్యగలను?” అని అడిగారు.

అప్పుడామె, “నేను ఎవరికీ భార్యని కాను, కాని అపారమైన తపఃశ్శక్తి, బ్రహ్మతేజస్సు కలిగిన నీ వలన, శారీరిక సంపర్కం లేకుండా, మానసికమైన తపఃఫలంతో నాకు కుమారుడు కావాలి.”

అప్పుడు ఆ మహర్షి సంకల్పం చేసి బ్రహ్మదత్తుడు అనే మానస పుత్రుడిని సోమదకి ప్రసాదించారు. బ్రహ్మదత్తుడు పుట్టుక తోనే బ్రహ్మజ్ఞాని.

కుశనాభుడు తన నూరుగురు కుమార్తెలని ఆ బ్రహ్మదత్తుడికి ఇచ్చి వివాహం జరిపించాడు. బ్రహ్మదత్తుడు ఒక్కొక్క అమ్మాయి పాణి గ్రహణం చేస్తూంటే వారి అంగవైకల్యం పోయి, వాళ్ళు మళ్ళి పూర్వ సౌందర్యాన్ని పొందారు.

సర్వే జనాః సుఖినో భవంతు

PS: There could be typos and other mistakes in telugu and english, kindly pardon me with big hearts.

Significance of Gurubhakthi...

గురు బ్రహ్మ గురుర్ విష్ణుః గురుర్ దేవో మహేశ్వరః

గురు స్సాక్షాత్ పరబ్రహ్మ తస్మై శ్రీ గురవే నమః

శుక్లాం బరధరం విష్ణుం శశివర్ణం చతుర్భుజం

ప్రసన్న వదనం ధ్యాయేత్ సర్వ విఘ్నోప శాంతయే

శ్రుతి స్మృతి పురాణానాం ఆలయం కరుణాలయం

నమామి భగవత్ పాదం శంకరం లోక శంకరం

ఓం నమః శివాయ

As mentioned in the first slokam above, Guru (teacher) is God personified. There have been innumerable incidents and examples as to what Gurubhakthi can make a Guru do to the disciple. Baala Kaanda of Sri Raamayanam has multiple incidents of how Brahmarshi Viswamitra bestowed Sri Rama with so many things, just because of the Gurubhakthi that Sri Rama has shown. Needless to mention, all of those have been passed on to Lakshmana who treats Sri Rama as Guru, amongst multiple other things.

But in this, I would like to mention couple of incidents related to Sri Adi Sankaraachaarya related to Gurubhakthi.

Sri Adi Sankaraachaarya is always seen with 4 disciples. Check out any of his photographs (non solo) and you would see 4 disciples seated around him. They are Sri Padmapaadaachaarya, Sri Sureswaraachaarya, Sri Hastamalakachaarya & Sri Totakaachaarya (not sure about the order). I would like to mention about two incidents related to these disciples.

Once Sri Padmapaadacharya was on the other side of a small lake (could be a river too) and Sri Adi Sankaraachaarya called him. Hearing his guru’s voice Padmapaadaachaarya without thinking twice, rushed towards his Guru in a straight line without thinking about the water separating them. Because of his great devotion to his Guru, wherever he stepped on the water a lotus flower sprung up supporting his feet. Padmapaadaacharya could cross that lake easily and reach his guru. Such was his focus and dedication, that he did not realize where he was walking. Because Lotus (Padma) supported his Paada (Feet), he was named Padmapaadaachaarya.

Amongst the four disciples of Sri Adi Sankara, Totakaachaarya was relatively less talented. But he always kept himself busy in doing great seva to his guru. The following incident is a small showcase.

Once a jealous, but learned, person cast a spell on Sri Adi Sankara to see him die. Because of that Sri Adi Sankara suffered from a problem similar to Piles (Hemorrhoids). Sri Adi Sankara knew about that and he was capable of getting himself out of that problem, but still he did not bother about it. When he used to sit for teaching, within half hour to 45 minutes, the cloth on the bottom part of his body (Dhoti) would become completely wet with blood. Immediately Totakaachaarya would get up, get a fresh Dhoti for his guru. Then he would take the soiled one, wash it, dry it and keep it ready for the next change. During this time, he was not bothered whether he would be missing his Guru’s lecture or not.

For the ones who are curious as to how Sri Adi Sankara got out of that - Padmapaadaachaarya when he came to know about this, he used his power and figured out as to who had cast this spell on his Guru and became very angry. He is a great Nrusimha (Narasimha swamy) upaasakudu. Immediately he ensured that the spell got reversed and had Narasimha Swamy kill that person.

Coming back to our main topic – Once the class was about to start and Totakaachaarya was busy doing something and the other three disciples were waiting for the class to start. But Sri Adi Sankara was waiting for Totakaachaarya before starting the class. The other disciples felt that a bit strange because Totakaachaarya was anyway not much talented and why is it that their guru was waiting for him. Realizing this, Sri Adi Sankara called Totakaachaarya and as soon as he entered, Totakaachaarya started reciting Slokas on Sri Adi Sankara. Hearing this, the other disciples were surprised.

శంకరుల అనుగ్రహం వల్ల అతను అది చెప్ప గలిగారు.

Even today to perform any pooja for Sri Adi Sankara Totakaashtakam is recited. Sri Totakaachaarya has been blessed so because of his Gurubhakthi. So, a Guru can give anything to the disciple, provided the disciple does service to his/her guru diligently.

సర్వే జనాః సుఖినో భవంతు

PS: There could be typos and other mistakes in telugu and english, kindly pardon me with big hearts.

Mooka Sankaraachaarya

గురు బ్రహ్మ గురుర్ విష్ణుః గురుర్ దేవో మహేశ్వరః

గురు స్సాక్షాత్ పరబ్రహ్మ తస్మై శ్రీ గురవే నమః

శుక్లాం బరధరం విష్ణుం శశివర్ణం చతుర్భుజం

ప్రసన్న వదనం ధ్యాయేత్ సర్వ విఘ్నోప శాంతయే

శ్రుతి స్మృతి పురాణానాం ఆలయం కరుణాలయం

నమామి భగవత్ పాదం శంకరం లోక శంకరం

ఓం నమః శివాయ

Once upon a time there lived a congenital deaf-mute person, by name Mooka Sankara. But this person was a great devotee of mother goddess. He used to spend most of the time praying the goddess in a temple. In the same village there used to be another bhaktha as well and he also used to spend lot of his time praying mother goddess.

One day both these persons were sitting in the temple praying mother goddess silently with their eyes closed. After sometime mother goddess walked upto the normal person. She took out the remnants of betel leaves (taamboolam pidacha) from her mouth and gave it to him. He refused that (very surprisingly). Mooka Sankara kept his mouth wide open and the goddess dropped that in his mouth. Mooka Sankara immediately regained his voice and hearing power.

Right after that he recited pancha sati on mother goddess. A collection of 500 slokas across 5 satis, each sati containing 100 slokas.

Arya Satakam

Stuthi Satakam

Paadaaravinda Satakam

Kataaksha Satakam

Mandasmita Satakam

Goddess was so pleased with those, she told him to ask for a boon. He immediately told mother goddess to get rid off his voice again. Surprised with this strange boon, she asked him for the reason.

నిన్ను స్తుతించిన ఈ నోటితో ఇంకేమి పలకకూడదు

Don’t want to use my voice/mouth to utter anything else after the slokas about you. Mother goddess immediately made him dumb.

He became the 20^th Aacharya of Kanchi peetham and was known as “Sri Muka Sankarendra Sarawathi”

All the aacharyas of Kanchi peetham take up Sanyaasa aasramam directly from Brahmacharya aasramam.

సర్వే జనాః సుఖినో భవంతు

PS: There could be typos and other mistakes in telugu and english, kindly pardon me with big hearts.